Gruziński kandydat do nagrody Oscara, zarazem jeden z niewielu filmów, które docierają do nas z kraju o wielkich tradycjach filmowych, by przypomnieć choćby twórczość Tengiza Abuładze, tworzącego na początku w ramach ZSRR. Para współczesnych reżyserów prezentuje nam historię losów dwóch czternastolatek na tle wojny domowej w postsowieckiej Gruzji 1992 roku. Film ma subtelnie wyrażone profeministyczne przesłanie, mówiące o wartości dziewczęcej/kobiecej przyjaźni wobec męskich wzorców postępowania, przyczyniających się choćby do wybuchu kolejnych wojen. Uzmysławia nam także, jak ten piękny i bogaty kulturowo kraj miał dużego pecha do historii, w czym przypomina zaprzyjaźniona Polskę (i odwrotnie).