Po śmierci obojga rodziców w wypadku 14-letni Michael zjawia się w domu siostry ojca, Flo. Wujek Ted jest człowiekiem bardzo surowym, jego syn Jim boi się go. Już po pierwszym spotkaniu Michael ocenia wujka, że to głupek, który zachowuje się jak w wojsku. Kuzyn Jim ostrzega: „Nie wiesz, jaki on jest”. Po kolejnej awanturze Michael i Jim uciekają z domu.

Kanadyjska ekranizacja powieści to film o przyjaźni i traumie, którą przeżywa osierocone dziecko. Postacie dwóch uciekinierów świetnie nadają się do charakterystyki porównawczej. Zaradny i samodzielny Michael oraz zahukany i wrażliwy Jim znakomicie się uzupełniają. Ich eskapada na brzeg morza pozwala lepiej ich poznać, sami odkrywają w sobie cechy nieznane im dotąd. Chłopcy żyją podobnie jak Robinson Crusoe, korzystają z wolności i swobody i snują plany na przyszłość. Zgodnie z regułami filmu przygodowego na drodze bohaterów pojawiają się przeszkody, które trzeba naturalnie pokonać. Michael chce dotrzeć do miejsca pod morzem, tam, gdzie miał pojechać z ojcem. To, co zobaczy i przeżyje w tym miejscu, pozwoli mu znaleźć spokój i ukojenie. Piękne w tym filmie jest to, że Jim rozumie go i potrafi dostrzec wnętrze przyjaciela. Co przedstawia rysunek, który Jim daje Michaelowi na pożegnanie? 

Warto kilka słów poświęcić drugoplanowym postaciom dorosłych. Tworzą oni galerię sympatycznych osób, które potrafią zrozumieć dzieci i wczuć się w ich sytuację.  Dziadek, który zawałem przypłacił ucieczkę chłopców z domu i który jest dumny z tego, że Michael jest taki, jakim on był w młodości. Strażnik na lotnisku, który osobiście odwozi uciekinierów, bo rozumie dramat sieroty. Ciocia Flo, która potrafi się przeciwstawić mężowi w odpowiedniej chwili i broni dzieci przed jego brutalnością. Nawet wujek Ted potrafi zrozumieć, że postępował niewłaściwie i przeprasza swego syna za zachowanie. Wszystko to sprawia, że film mimo smutnego początku kończy się w atmosferze porozumienia, dominuje klimat miłości i optymizmu. Żeby go jeszcze bardziej podkreślić, twórcy wprowadzają delikatny motyw miłości Michaela do Brendy. Filmowa klamra spina całą tę historię; bracia są na cmentarzu przy grobach rodziców, a słowa Michaela do młodszego brata puentują całość: „Już nie ucieknę”.