12-letni Etiopczyk Admassu Amare pasjonuje się piłką nożną. Często nie wraca do sierocińca, opuszcza szkołę, gdyż jego największym marzeniem jest zostać profesjonalnym piłkarzem. Chłopiec wierzy, że jeżeli zaprezentuje swoje umiejętności jakiemuś skautowy z Europy, to otworzą się przed nim drzwi do prawdziwej kariery. Któregoś dnia drogi Admassu i Szwajcara Franza krzyżują się.  Cyniczny działacz piłkarski z Europy był kiedyś oskarżony o korupcję. Czy wspólnie przeżyte chwile odmienią życie chłopca i mężczyzny?

Europejski film dosyć wiernie oddaje realia życia w Addis Abebie, egzystencję dzieci ulicy obok luksusowych hoteli dla bogaczy, w których ochroniarze pilnują Europejczyków. Admassu nie jest jednak żebrakiem, chce tylko otrzymać szansę, by pokazać swoje umiejętności i talent. Franz nie zwraca na niego uwagi, biedne dzieci są mu potrzebne tylko do materiału reklamowego. Sytuacja zmienia się i komplikuje, gdy gang „młotków” usiłuje obrabować i porwać Franza. Dlaczego chłopiec namówił ich do napadu, jaki miał plan? Wędrówka Admassu ze Szwajcarem przez bezdroża Etiopii uczy obu wielu ważnych spraw i odkrywa nieznane im dotąd cechy charakteru. Upór i determinacja chłopca są godne uznania, ale walcząc o swoją sprawę, nigdy nie traci on godności i szacunku dla samego siebie. „Pan nie ma serca!” – zarzuca swojemu towarzyszowi wędrówki. Franz z kolei chce przede wszystkim wrócić do stolicy, do swoich, do bogatego i bezpiecznego życia. W pewnym momencie obiecuje on Afrykańczykowi, że go zaadoptuje, jeśli jego drużyna wygra mecz. Czy obiecuje szczerze? Dlaczego wrócił do wsi, by przekonać się, która drużyna wygrała? Franz nie ma dzieci, „bo dzieci bogatych to potwory”. Mężczyzna uświadamia sobie, że jego życie było puste i niewiele warte, dopóki nie spotkał Admassu. „Ty mnie uczysz zasad” – przyznaje chłopcu. 

Imię nastolatka oznacza „piękny horyzont”. Mimo że film kończy się optymistycznie, nie jest to finał według uproszczonego hollywoodzkiego schematu. Admassu nie jedzie do Europy, nie zostaje synem Franza, ale dobrze, że się spotkali, bo każdy z nich wiele na tym zyskał.