10-letni Sasza sprawia dużo kłopotów – kradnie w sklepie, pali papierosy, ma problemy z policją. Matka, która pracuje w przedszkolu, nie daje sobie rady z wychowywaniem syna, zwłaszcza że starszy brat Saszy, Dani, znów porzucił praktyki zawodowe i nie uczy się. Sasza chodzi do klasy specjalnej, nie umie czytać, nie pisze sprawdzianów. Chłopiec zaprzyjaźnia się z samotną Elly, której ojciec, kierowca ciężarówki, nieustannie jest poza domem. Pewnego razu Sasza dostaje ataku szału w klasie. Lekarka diagnozuje u niego ADHD i przepisuje tabletki.

Niemiecki film to bardzo wiarygodny obraz tzw. trudnego dziecka, u którego leczy się skutki, a nie przyczyny zachowań. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, jak funkcjonuje rodzina Saszy. Widoczny brak więzi między matką a trojgiem jej dzieci, brak ojca, wychowanie sprowadza się do nakarmienia i ubrania dziecka. Dlaczego Sasza i Elly zostają przyjaciółmi, co łączy oboje tak różnych outsiderów? Dlaczego nagrywanie dźwięków w opuszczonej fabryce i ich słuchanie jest takie fascynujące dla naszych bohaterów? W nieco dziwnym hobby dziewczynki dostrzec można symboliczny wymiar; wsłuchiwanie się w ciszy i skupieniu w szumy świata to wołanie o słowa, o rozmowę z najbliższymi. Tylko Elly zauważa, co dzieje się z Saszą w wyniku zażywania tabletek: „Już się nie śmiejesz”. Wszyscy dookoła są bardzo zadowoleni, że chłopak się zmienił, że już 2 miesiące nie ma żadnego doniesienia z policji na niego. Psychotropy rozwiązały problem, więc przydzielony opiekun z pomocy społecznej Frank Berger nie musi spotykać się z Saszą, bo będzie pomagał innej rodzinie. Dlaczego więc chłopiec wali w szybę baru, w którym widzi Franka? Czy można zaprzyjaźnić się na określony czas, na umowę o pracę? Policja złapała Saszę na kradzieży dyktafonu i przyprowadziła do Bergera. Dlaczego chłopiec podał, że jest jego synem? Tytuł filmu sugeruje, że życie głównych bohaterów zostało wywrócone do góry nogami. A jakie powinno być? Kiedy Sasza zdał 5-tą klasę, matka zostawia go samego w domu, bo noc spędza u jakiegoś Joachima. Smutny film o braku miłości, porozumienia i komunikacji między najbliższymi. Warto zapamiętać historię Saszy, bo często chuligaństwo i drobne przestępstwa są wołaniem o pomoc, o zwrócenie na siebie uwagi. Dobrze, że chłopiec ma przyjaciółkę, dzięki niej znów zacznie się śmiać i… pewnie sprawiać dorosłym kłopoty.