Mimo że „Waga słoni” mówi o cierpieniu i samotności, to nie jest to obraz ckliwy, który szantażuje nieszczęściem małych bohaterów. Istotna jest atmosfera, klimat zbudowany z wielu elementów sztuki filmowej. Czemu służy wątek porwanych dziewczynek, o których mówi się co jakiś czas w telewizji? Jest mnóstwo ujęć, które można by nazwać poetyckimi, a które oddają zagubienie i bezradność dzieci wobec świata, potrafiącego być okrutnym i bezwzględnym. Adrian podsłuchuje rozmowę babci z ulubionym wujkiem Rorym. O czym jest przekonany, a co okazuje się następnego ranka? Chłopiec próbuje nawiązać kontakt z kolegami, m.in. Clintonem i przynosi mu królika. Co koledzy chcą zrobić ze zwierzęciem? Warto zwrócić uwagę na to, że w szkole jedynie niegrzeczna i niepokorna Sandra z rodziny zastępczej broni Adriana. To ona włazi pod stół i rży jak koń, by uratować kolegę z kłopotów na lekcji. Po kolejnym incydencie Sandra już nie wróci do szkoły. Adrian znów jest sam, jedynie na Nicole może liczyć. Ich wyprawa na ratunek porwanym dzieciom nabiera symbolicznego charakteru. W pewnej chwili Adrian chce się wycofać i wrócić do domu, ale Nicole zaszła już za daleko. „Nie idę do domu. Siedzę i patrzę, jak mama umiera. Nikogo to nie obchodzi”. Dramatyczny finał mimo wszystko daje iskierkę nadziei. Problemy, które ciążą na życiu filmowych bohaterów są ciężkie niczym waga słoni. Niczemu dzieci nie zawiniły, ale muszą same stawić czoła trudnej rzeczywistości. Żeby lepiej zrozumieć ich sytuację, można na lekcji wykorzystać metodę RAFT do tworzenia tekstu. Uczniowie wchodzą w role postaci, piszę tekst o określonej treści i formie do wyznaczonego adresata. Np. „Uratowałem wczoraj Nicole – list Adriana do wujka Rory.”, „Wczoraj nie chciałam wrócić do domu, jednak… - kartka z pamiętnika Nicole”. Tego typu zadania pisemne utrwalają tekst poznanego tekstu kultury i jednocześnie pogłębiają jego zrozumienie.