Nowy, kameralny film włoskiego mistrza kina przynosi niejednoznaczną, intymną historię nastolatka, który zamiast na nartach woli spędzać czas w piwnicy. W filmie pobrzmiewają echa innych, nieepickich dzieł Mistrza, takich jak Marzyciele (2003), zrobionych według prozy Gilberta Adaira, a nawet Ostatniego tanga w Paryżu (1972). Podobnie jak w tamtych, Bertolucci bierze na warsztat swoje ulubione tematy: samotność, związek emocjonalno-erotyczny, często oparty na fascynacji starszą osobą, rolę społecznych uwarunkowań na życie jednostki, zwłaszcza reprezentującej stan mieszczański. W filmie siedemdziesięciokilkulatka widać także wciąż obecną fascynację młodością, rozumiana jako stan istnienia, który nie podlega normom, schematom, gotowym sztancom, ale której niezależność także ma swoje granice. Film operuje tak subtelnymi środkami, że niektórzy nie potrafią ich dostrzec!